Oog in oog met … de paus

Lieve allemaal, 

Terwijl ik dit schrijf ben ik in net aangekomen in Athene; morgen hoop ik weer in Nederland te zijn voor een korte break! 

Wetend dat in Nederland donkere wolken zich samenpakken en verder alle winkels en restaurants gesloten zijn neem ik hier in een espresso bar nog eens een extra slokje van m’n overheerlijke latte, genietend van de zo’n 30 Griekse bejaarden die ook toevlucht genomen hebben tot dit koffiehuisje. 

Ondanks de toename van Corona-cases hier in Griekenland gaat het leven hier (gelukkig) redelijk door. 

Terugkijkend op de afgelopen maanden is er veel veranderd in het kamp Mavrovouni op Lesbos. Doordat een grote groep mensen hun ‘reispapieren’ gekregen hebben, is het aantal kampbewoners nu ongeveer 2000. Dit betekent meer privacy voor hen. Waar men eerst hun tent moest delen met in ieder geval een ander gezin, woont nagenoeg iedereen nu in een eigen unit. Zo goed als alle tenten zijn inmiddels weg.

Een probleem is nog steeds elektriciteit; het weer wordt kouder (afgelopen weekend lag er sneeuw op de wat hogere toppen van het eiland) en nog steeds kunnen er geen kacheltjes uitgedeeld worden, omdat de generatoren dit niet aankunnen. 

Bezoek paus

Wat het proces van verbeteringen in het kamp versneld heeft is het bezoek van paus Francis een aantal weken geleden. Vanuit alle hoeken werd de druk op het kampbestuur opgevoerd, om alles in het kamp maar zo goed en netjes mogelijk te laten lijken. In totaal waren er (naar ik begreep) zo’n 850 mensen van security / Vaticaan / politie op de been om het bezoek van de paus in goede banen te leiden. Mensen in hooggeplaatste functies waren ook ter plekke, alsook een grote groep pers. 

Een aantal citaten van de toespraak die hij in het kamp gehouden heeft (n.a.v. een artikel van het Vaticaan):

Paus Franciscus benadrukte dat migratie een “humanitaire crisis is die iedereen aangaat”. Hij merkte op dat hoewel er stappen worden gezet om de COVID-19-pandemie en klimaatverandering aan te pakken, “dit alles vreselijk afwezig lijkt te zijn als het gaat om migratie.

Het is een illusie om te denken dat het voldoende is om onszelf te beschermen, om onszelf te verdedigen tegen degenen in grotere nood die aan onze deur kloppen”, zei paus Franciscus. “In de toekomst zullen we steeds meer contact hebben met anderen. Om het ten goede te keren, zijn geen eenzijdige acties nodig, maar een breed opgezet beleid.” De geschiedenis, voegde hij eraan toe, “leert deze les, maar we hebben hem niet geleerd.” 

Zie het eind van m’n blog voor meer citaten! 

Laatste ontwikkelingen in het onderwijs team 

Zoals je wellicht weet is een van de Eurorelief teams waar ik aan leidinggeef ons ‘educatieteam’. Op dit moment hebben we ongeveer 80 kinderen in onze school. Vanaf 3 januari gaat er echter veel veranderen! Eindelijk kunnen we gaan lesgeven vanuit containers (die we gedoneerd hebben gekregen door een organisatie in Ierland), na ruim een jaar lesgeven in tenten, zelfgebouwde ‘schuurtjes’ of zelfs in de openlucht. 

Daarnaast gaan we met een andere organisatie die in het kamp werkzaam is ons onderwijsprogramma uitbreiden. Ipv dat we 1 uur per dag (Engelse) les geven (in totaal 4 uur per week per kind), gaan we nu 4 uur les per dag aanbieden (in totaal 20 uur onderwijs per week per kind). Vind je dit ook niet fantastisch nieuws?! 

• 

• 

Persoonlijke ontwikkelingen

De situatie (op ‘macro-niveau’, hier op het eiland) stabiliseert. De omstandigheden in het kamp verbeteren langzamerhand, het aantal vluchtelingen op het eiland gaat richting een historisch laag punt sinds de crisis begon in 2015). Het lijkt alsof de crisis geweken is, als je nu het kamp binnenwandelt. Toch is dit niet waar. De crisis in het leven van elke man, vrouw of kind die we mogen dienen bestaat nog terdege. Nog steeds heeft elk persoon die in het kamp woont een verhaal waar veel pijn en leed achter schuilgaat. 

Voor mezelf merk ik echter dat de achterliggende crisisjaren wel een tol hebben geëist. Ik ben hier nu bijna 5 jaar en nu er meer rust is gekomen in ons werk merk ik dat ik het zelf ook meer nodig heb om mijn rust te nemen. In het komende jaar ga ik een aantal van mijn huidige verantwoordelijkheden verder afbouwen. Beetje ‘eng’ aan de ene kant, maar ik ben zie er ook naar uit om meer vanuit die rust te kunnen gaan werken.

Als laatste wil ik jou / u hartelijk danken voor uw steun, op welke manier dat dan ook is. Vanuit Griekenland een gezegend kerstfeest toegewenst en een goed, gezond en gelukkig 2022! 

Kαλά Χριστούγεννα ευτυχισμένο το νέο έτος!

Liefs,
Hanneke

—

Hier het vervolg van het artikel van het Vaticaan: 

Tijdens zijn toespraak vroeg de paus aan elke man en vrouw om het volgende te overwinnen: “de verlamming van angst, de onverschilligheid die doodt, de cynische minachting voor hen die zich aan de rand van onze samenleving bevinden”

Het is met grote spijt, vervolgde hij, “we moeten toegeven dat dit land (Griekenland), net als anderen, het nog steeds zwaar heeft, en dat er in Europa mensen zijn die volharden in het behandelen van het probleem als een zaak die hen niet aangaat.”

“In plaats van te kibbelen over ideeën”, zei de paus, zou het beter zijn om “onze blik te verbreden om de problemen van de meerderheid van de mensheid in ons op te nemen, van al die volkeren die het slachtoffer zijn van humanitaire noodsituaties die ze niet zelf hebben gecreëerd, maar dit toch moeten doorstaan ​​in dit hoofdstuk van een lange geschiedenis van uitbuiting.”

“Het is gemakkelijk om de publieke opinie te bespelen met het angst opwekken voor anderen”, merkte paus Franciscus op, maar waarom spreken we niet met evenveel kracht over de uitbuiting van de armen, over zelden genoemde maar vaak goed gefinancierde oorlogen… over geheime wapenhandel, waardoor de verspreiding van de wapenhandel wordt bevorderd?

Hij benadrukte dat deze verre oorzaken moeten worden aangepakt, “niet de arme mensen die de gevolgen betalen en zelfs worden gebruikt voor politieke propaganda.”

 “Om de grondoorzaken weg te nemen”, voegde hij eraan toe, “is er meer nodig dan alleen het oplappen van noodsituaties. Gecoördineerde acties zijn nodig.”

“Laten we onze zee (mare nostrum) niet laten veranderen in een verlaten zee van de dood (mare mortuum)”, besloot de paus. “Laten we niet toestaan ​​dat deze ontmoetingsplaats een strijdtoneel wordt. Laten we niet toestaan ​​dat deze “zee van herinneringen” verandert in een “zee van vergetelheid”. Alsjeblieft, laten we deze schipbreuk van de beschaving stoppen.