Lieve donateurs/belangstellenden/meelevenden,
Een speciaal bericht dit keer.
Onlangs hadden we een best bijzondere vergadering van onze thuisfrontcommissie. Want we hadden ingrijpende beslissingen te nemen. Namelijk over de (nabije) toekomst.
Zo’n goede 5 jaar geleden kwam Hanneke’s tante met het idee een thuisfrontcommissie op te richten. Hanneke was toen al volop bezig in kamp Moria -toen bestond dat nog. En hoewel ze daar tijdelijk heen zou gaan, bleek dat een meer permanent karakter te krijgen. Maar om daar permanent te kunnen werken heb je toch wel wat inkomsten nodig. En daarin probeerden wij het initiatief te nemen om te kijken of dat zou lukken.
We waren een stel “onprofessionelen”, maar met wat nuchterheid, creativiteit en goede moed tuigden we de thuisfrontcommissie op. We verkochten stroopwafels, stonden op de “Duikenburgse dagen” en kregen regelmatig financiële verrassingen. We redden het hiermee. Hánneke redde zich ermee. Net. Maar het ging. En we waren blij.
Toen verscheen echter het interview met Hanneke in RD magazine. En ineens kreeg Lesbos -en Hanneke bekendheid bij groter publiek. Sindsdien werd het makkelijk voor ons als thuisfrontcommissie.
Wat zijn we u allen zéér erkentelijk voor uw trouwe ondersteuning. In gebeden, belangstellende berichten maar ook zeker op financieel gebied. Het heeft aan niets ontbroken.
Maar nu zijn we dus 5 jaar verder. Er is ontzettend veel gebeurd op Lesbos. In het vluchtelingenwerk. U hebt ongetwijfeld gehoord van de branden in Moria, de verhuizing naar een nieuw kamp. Enorme toestroom, ook weer leegloop maar nog altijd leven daar velen in barre omstandigheden. Maar met inzet van Hanneke – en velen met haar- is er ruimte voor een beperkte vorm van onderwijs, onderdak, distributies etc.
Hanneke heeft zich met alles wat in haar is crises het hoofd geboden. Met alles wat in haar is. Maar dan komt er soms een punt dat het nodig is wat meer afstand te nemen. Om jezelf niet te verliezen in de continue ellende die je omringt.
Op dat punt wiebelt Hanneke nu.
Haar plan is haar werk over te dragen aan een opvolger. Daar is ze al mee bezig. En daarna -op korte termijn- zal ze naar Kreta vertrekken. De fysieke afstand zal helpen om haarzelf van Lesbos te ontrafelen. En tot rust te komen. Vanuit Kreta zal ze nog ondersteunend werk doen maar dat alles op een laag pitje (is het plan.. . hopelijk lukt dat ook 
).
En dan kom ik weer terug bij waar ik begon.
Want dit bracht ons tot de vraag of we de thuisfrontcommissie nog “in leven” zouden moeten houden. En met elkaar hebben we besloten dat dit het moment is dat we afscheid van elkaar nemen. Want we vinden het met elkaar niet juist om nog steeds uw donaties te blijven ontvangen terwijl Hanneke niet meer fulltime aanwezig is op Lesbos.
Daarbij heeft Hanneke nu de gelegenheid zich in alle rust te beraden op haar toekomst.
Rest ons u zó te danken voor alle support in afgelopen jaren.
Het heeft Hanneke en ons stil en dankbaar gemaakt voor al uw ruimhartigheid!
